بیماری سل در آبزیان

شناخت :

بیماری سل در ماهی ها، اگرچه در طبیعت بین نایاب است، ولی در آکواریوم‌ها عموما دیده میشود. نکته جالب توجه اینجاست که در بسیاری از موارد، بیماری کشنده‌ای به حساب نمی‌آید.

اسپورهای باکتری در بدن ماهی به صورت دانه‌های گره‌ مانند کپسول شده درمی‌آید و تا هرزمان که که شرایط زیست برای ماهی مناسب  باشد، تغییر نخواهند کرد. اگر ماهی به هر دلیلی ضعیف شود ـ که عامل آن ممکن است تغییرات ویژگی‌های آب یا بیماری باشد ـ گره‌ها شکافته می‌شوند و باکتری‌های بوجود آمده  رشد و نمو میکند.سپس اثرات بیماری ظاهر می‌شوند و سرانجام باعث مرگ ماهی میشوند.

علائم :

علائم بالینی بیماری سل ماهی عبارت است از دست دادن اشتها, تنبلی , لاغری پیش رونده و در نهایت مرگ و میر. در ماهی تترا، ایجاد لکه های زرد در پایه ساقه دمی, علامت اصلی این بیماری است.

درمان :

مداوای سل در ماهی ها همانند مداوای بیماری سل در انسان ها است. داروهای لازم را بایستی از داروخانه های دامپزشکی تهیه کرد. انواع دارو های ایزونیازید(Isoniazid)  و ریفامین(Rifamin) هر دو برای مداوای این بیماری موثر هستند.

ایزونیازید باید به میزان 250 میلی گرم به ازای هر5 لیتر آب آکواریم ریخته شود و مداوا یک ماه و ترجیحاٌ دو ماه ادامه یابد .مداوا را می توان از راه اضافه کردن ریفامین به غذا نیز سرعت بخشید.

اگر به غذای ماهی که از جگر گوساله فراهم شده است, به هر 300 گرم آن 50 میلی گرم ریفامین اضافه شود . غذا را منجمد کرده و روزانه به ماهی بیمار داده شود, بیماری سریع تر برطرف میشود .

از آنجا که امکان انتقال بیماری سل از ماهی به انسان وجود دارد، بایستی هنگام کار با آکواریم محتوی ماهی بیمار, دقت کافی به عمل آید تا بریدگی و زخم در دست وجود نداشته باشد.